ตามกฎแล้ว ลิขสิทธิ์จะอยู่ที่ผู้ประพันธ์งานเขียนนั้น นอกจากกรณีที่เป็นงานเขียนด้านธุรกิจที่ลิขสิทธิ์จะอยู่ภายใต้นิติบุคคล

ผลงานที่ได้รับการประกาศจากนิติบุคคลว่าเป็นงานประพันธ์ด้านธุรกิจนั้น หากผู้ประพันธ์ไม่ทำสัญญา หรือตั้งกฎในการทำงานไว้ จะมีผลให้นิติบุคคลกลายเป็นเจ้าของงานประพันธ์นั้นไปโดยปริยาย สำหรับนักเขียนหรือนักข่าวที่ทำงานอยู่ในสำนักพิมพ์ หนังสือพิมพ์ หรือนิตยสาร หากมีบทความด้านธุรกิจหรืองานเขียนที่ได้รับมอบหมายจากสำนักพิมพ์ ผลงานนั้นก็จะตกอยู่ภายใต้ลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์เช่นกัน

ในกรณีที่เป็นผลงานของนักเขียนอิสระ (freelance) หากมีการทำสัญญาพิเศษระหว่างบริษัทผู้จ้างและนักเขียนให้ลิขสิทธิ์เป็นของบริษัทโดยมีการจ่ายค่าตอบแทนสูงเป็นพิเศษ ลิขสิทธิ์ของผลงานนั้นก็จะต้องตกเป็นของบริษัทผู้จ้างตามสัญญา

แต่ในกรณีที่เป็นต้นฉบับที่ได้รับมอบหมายจากสำนักพิมพ์ หนังสือพิมพ์ หรือนิตยสาร และไม่มีการระบุเงื่อนไขพิเศษ ลิขสิทธิ์นั้นจะเป็นของผู้เขียน เพราะฉะนั้นหากผู้เขียนจะนำบทความนั้นลงในเว็บเพจ หรือ blog ส่วนตัว ก็ไม่จำเป็นต้องขออนุญาตจากสำนักพิมพ์ ในทางกลับกัน หากสำนักพิมพ์ หนังสือพิมพ์ หรือนิตยสารจะตีพิมพ์บทความนั้นซ้ำ หรืออนุญาตให้บุคคลภายนอกนำไปใช้ หรือทำการจัดพิมพ์เป็นพิเศษแล้วนำไปจำหน่ายจ่ายแจก สำนักพิมพ์จะต้องได้รับการอนุญาตจากผู้เขียนซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน