“อันยอง”  เริ่มต้นก็เป็นคำทักทายง่ายๆ ตามภาษาเกาหลีค่ะ นับตั้งแต่วันแรกที่เริ่มทำความรู้จักกับเกาหลีแบบสนิทชิดเชื้อมาจนถึงวันนี้ก็นับเป็นเวลา 10 ปีแล้ว ตอนนี้ก็ถือว่าคุ้นเคยกันพอสมควรต่างจากสมัยเด็กๆ ลิบลับ

เริ่มต้นรู้จักและได้ยินคำว่า”เกาหลี” มาตั้งแต่เด็กๆ ความรู้สึกที่ไม่รู้จัก,ไม่ชอบและต่อต้านมันถูกสะสมขึ้นมาเรื่อยๆ อาจจะเพราะด้วยภาพที่ถูกสร้างขึ้นมาในใจคือภาพของการต่อสู้ การใช้ชีวิตต่างๆ ที่เราไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นเกี่ยวกับบ้านเค้าเมืองเค้า อาจเพราะคิดว่ามันเป็นเรื่องไกลตัว เพราะด้วยสมัยก่อนตอนเป็นเด็กๆ ก็ไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสได้เดินทางต่างประเทศ มันเป็นเรื่องยากมากกับการขึ้นเครื่องบินเพื่อบินไปต่างประเทศ โตมาเป็นวัยรุ่นก็ยังมีความรู้สึกนั้นคาใจอยู่เรื่อยมา

แต่วันหนึ่งก็เกิดจุดเปลี่ยนจากคำว่าไม่ชอบมาใช้คำว่าชอบมากถึงขั้นหลงใหล...และบอกได้เลยว่าต้องยกผลประโยชน์ให้ทีมงานและนักแสดงผู้สร้างซีรี่ส์เรื่องดังที่มีตัวละครชื่อ คัง จุนซังและจองยูจิน เรื่อง Winter Love Song (ออกอากาศในเมืองไทยปี 2003)  บอกได้ว่าเรื่องนี้ทำให้ใครหลายต่อหลายคนอยากทำความรู้จักประเทศเกาหลีมากขึ้น โดยเฉพาะตัวเอกของเรื่อง “แบยองจุน” พระเอกของเรื่อง (ช่วงนั้นใครใครต่างๆก็รู้จักแบยองจุนมากกว่าประธานาธิบดีเกาหลีซะอีกหรือพูดง่ายๆ ก็คือเหมือนเป็นสัญลักษณ์ของเกาหลีเลยทีเดียว ) 

หลังจากนั้น ตัวเราเองก็เริ่มค้นคว้าทุกเรื่องราวของเกาหลี ไม่ว่าจะเป็น ซีรี่ส์, ภาพยนตร์ทุกเรื่องน่าติดตามไปซะหมด นักแสดงทุกคนก็เหมาะกับบทบาทที่ได้รับมากๆ, สถานที่ท่องเที่ยวก็ดูเก๋ ดูน่าเที่ยว, ภาษาก็น่าฟัง, รวมไปถึงการใช้ชีวิตต่างๆ รวมไปถึงนิสัยใจคอของคนเกาหลี ดูอะไรๆ ก็ดีไปซะหมดต่างกับความรู้สึกแรกลิบลับ... มากกกก

และด้วยงานที่ทำ ก็ทำให้การดูซีรี่ส์มีรสชาติมากขึ้น แตกต่างจากการเสพเพื่อความสนุกสนานเพียงอย่างเดียว แต่มันคือการหาความรู้นอกห้องเรียนไปโดยปริยาย และสิ่งที่ชอบมากที่สุดก็คือเพลงประกอบละคร (OST) ที่เปิดมาทีไร ฟังทีไร นึกถึงภาพซีรี่ส์เรื่องนั้นๆ ได้ทันที พูดง่ายๆว่าได้อารมณ์มาก 

อย่างแรก ขอชื่นชมการร่วมมือร่วมใจของคนเกาหลีในการนำเสนอเรื่องราวบันเทิงต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นซีรี่ส์,ภาพยนตร์ รวมไปถึงนักร้อง การที่คนในประเทศเห็นพ้องต้องกันที่จะมุ่งหน้าพัฒนาประเทศให้เป็นผู้นำธุรกิจในด้านต่างๆ และมันก็เป็นผลสำเร็จที่หลังจากนั้นไม่กี่ปี ก็ทำให้ต่างประเทศไม่ว่าจะเป็นเอเซียหรือยุโรปรู้จัก,ชื่นชอบและยอมรับ “เกาหลี” ได้แบบไม่ตะขิดตะขวงใจ

จำได้ว่ามีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวเองทั้งในรูปแบบของทัวร์และ Backpacker รวมไปถึงมีโอกาสได้ไปทำงานและถ่ายทำรายการที่นั่นหลายครั้ง ทุกครั้งก็จะรู้สึกว่าเกาหลีเป็นอีกประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาไปในทางบวกมากขึ้นทุกปี และสิ่งที่ประทับใจและเป็นความทรงจำที่ดีมากที่สุดก็คือเรื่องของ ”น้ำใจ” ไม่ว่าจะเป็นคุณลุงคนขับแท๊กซี่ใจดีที่พาทัวร์ทั่วเกาหลีเพราะหลงทาง (แต่เค้าก็ไม่ได้คิดเงินหรือหลอกลวงแถมมีรอยยิ้มให้เรากับเพื่อนอีกต่างหาก) หรือจะเป็นการนั่งรถไฟผิดขบวนที่จะมีคนเกาหลีเข้ามาช่วยเหลือตลอดเวลา (เพราะพูดกับเค้าไม่รู้เรื่อง 55) หรือการพักที่ Homestay บรรยากาศตอนเช้าๆ เจ้าของบ้านก็มาเคาะประตูให้เชิญไปทานข้าวด้วยกัน หรือเวลาเค้าไม่อยู่บ้านก็ยังมาบอกเราด้วยนะว่าฝากบ้านด้วยนะ... ( กันเอ๊งกันเอง ชอบชอบ ) โดยรวมนับว่าเป็นการเดินทางที่ดีความทรงจำที่ดีที่ได้มีโอกาสได้สัมผัสกับความเป็นจริงหลายๆ อย่างที่นอกเหนือจากการชื่นชมผ่านการดูซีรี่ส์

แต่สิ่งสำคัญไม่อยากให้ดูเป็นแฟชั่นของการชื่นชอบ ไม่ใช่เพื่อนชอบฉันก็ต้องชอบ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นมันก็จะผ่านมาและผ่านไป อยากให้รู้จักและเรียนรู้และสัมผัสสิ่งนั้นจริงๆ แล้วคุณจะรู้ว่าเกาหลีวันนี้มีเสน่ห์แค่ไหน....:) แต่ยังไงใครได้ไปเกาหลี หรือมีเพื่อนคนเกาหลีก็อย่าลืมชวนเพื่อนๆมาเที่ยวเมืองไทยด้วยละกัน เพราะมีคนเกาหลีอีกเยอะที่หลงใหลเมืองไทย มาใช้ชีวิตที่เมืองไทย...อย่าลืมว่าของไทยเราก็มีดีไม่แพ้กันค่ะ...